Απ΄ότι φαίνεται η φωτογραφία βγήκε όταν κατασκευαζόταν η Πρώτη προβλήτα του Λιμανιού, γιατί από κεί είναι τραβηγμένη. Αριστερά διακρίνονται τα χώματα, που μπάζωναν το μέρος. Στο βάθος το Μέγαρο
Στάιν με την χαρακτηριστική κορυφή του, από τα λίγα κτίρια στην περιοχή αυτή που γλύτωσαν από την πυρκαγιά του 1917.Προφανώς εδώ είναι πριν την πυρκαγιά, γιατί όλα τα κτίρια είναι σώα και αβλαβή, αλλά και γιατί όπως είπα πιο πάνω η πρώτη προβλήτα άρχισε να δημιουργείται πολύ πιο παλιά. Να διευκρινίσω ότι το γραμματόσημο δεν επιπλέει στην θάλασσα. Είναι κολλημένο πάνω στην κάρτα. Οι κάρτες είναι μια σπουδαία πηγή, όπου μπορεί κανείς να δει πως ήταν η πόλη είτε στην πραγματικότητα, όταν έχουν φωτογραφία πάνω τους, είτε στην φαντασία των ζωγράφων, όταν έχουν πίνακα, που μερικές φορές πλησιάζουν σ΄αυτήν αλλά πολλές φορές απομακρύνονται, γιατί η Θεσσαλονίκη ήταν μια πόλη που εξήπτε την φαντασία.Την ύπαρξη αυτών των καρτών και των φωτογραφιών την οφείλουμε εν πολλοίς στους δυτικούς περιηγητές και επιχειρηματίες, και αργότερα στο προσωπικό του στρατού της Αντάντ και ιδιαίτερα της Γαλλίας και της Αγγλίας της οποίας, στην διάρκεια του Α' παγκοσμίου πολέμου είχε εγκατασταθεί στην Θεσσαλονίκη ένας τεράστιος αριθμός. Πολλές από αυτές τις κάρτες που στέλναν στις οικογένειές τους έχουν διασωθεί και έτσι τώρα θαυμάζουμε την πόλη μας και συγκινούμαστε. Η διατήρηση της συλλογικής μνήμης θέλει και τα δεκανίκια (βλέπε εργαλεία) της.
