(Η είδηση από Εφημερίδα Μακεδονία 2.3.2010)
.......................................................................................................
H πλατεία Αριστοτέλους συμβολίζει τον αναγεννημένο αστικό χαρακτήρα της πόλης μετά την ένταξή της στο ελληνικό κράτος και την καταστροφή της από πυρκαγιά. Συγχρόνως, και αυτό αποτελεί στοιχείο υπερηφάνειας για τη Θεσσαλονίκη, είναι ένας από τους ελάχιστους χώρους στην Ελλάδα –αν όχι ο μοναδικός– που σχεδιάστηκε ολοκληρωμένα ως πλατεία με σαφείς αρχιτεκτονικές επιλογές και ρητά διατυπωμένες προθέσεις και συμβολισμούς από πλευράς των εμπνευστών της. Με τη ζωντάνια της λειτουργίας της, τις μελετημένες χαράξεις και την αρχιτεκτονική της ποιότητα, η πλατεία Αριστοτέλους έχει εξελιχθεί σε μνημείο του νεοελληνικού πολιτισμού (από τα ελάχιστα που διαθέτουμε). Σηματοδοτεί μια μοναδική στιγμή της νεοελληνικής εμπειρίας όταν μια ομάδα διανοουμένων πολιτικών (Βενιζέλος, Παπαναστασίου) συνέλαβαν τα σημεία των καιρών και, παρά τη δύσκολη συγκυρία, δημιούργησαν έναν σημαντικό δημόσιο χώρο.
Πάντως, η πόλη που ορθώθηκε στα χρόνια του Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν έχει την παραμικρή σχέση με τις αρχές του σχεδιασμού της πλατείας Αριστοτέλους. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνέδεσε το όνομά του, καλώς ή κακώς (γνωστή άλλωστε είναι η προτροπή του «Χτίστε, χτίστε, χτίστε!») με μια εντελώς διαφορετική μορφή κατασκευής της πόλης: την «πολυκατοικιοποίηση», την «μπετονοποίηση» και την αντιπαροχή.
Της Αλέκας Καραδήμου – Γερόλυμπου, καθηγήτριας της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Α.Π.Θ. Διδάσκει σχεδιασμό και ιστορία της πολεοδομίας. (Απόσπασμα από εφημερίδα Καθημερινή 29.5.2009)
