Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Το Επταπύργιο και τα μάτια μας.


Οι επισκέπτες ενός από τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης, δεν πιστεύουν στα μάτια τους βλέποντας αυτό το θέαμα απέναντι από την κύρια είσοδο του θρυλικού Γεντί Κουλέ. Το κράτος "αφήνει  έδαφος"
στην κακογουστιά κάθε Έλληνα να κτίσει όπως του κατεβεί, απέναντι από μνημεία υψίστης αξίας. Αυτό εφαρμόζεται, ενώ τα Ρυθμιστικά είναι εκθέσεις ιδεών. Οι Δήμοι Θεσσαλονίκης και Συκεών πρέπει να συνεργαστού για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση, με πίεση προς την κυβέρνηση για νομοθετικές ρυθμίσεις,αν δεν υπάρχουν, έτσι ώστε αυτά που κτίζονται και είναι ορατά από τα μνημεία, να έχουν κάποια βασικά χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά την  Ακρόπολη, σε έναν τέτοιον ιστορικό τόπο που βρίσκεται, θα έπρεπε να είναι υπόδειγμα οικισμού. Μήπως ήρθε η ώρα να διασώσουμε ότι έχει μείνει βάζοντας νέους όρους δόμησης;  Μήπως η πολεοδομία να κάνει το καθήκον της και να γκρεμίσει τις αυθαίρετες άθλιες κατασκευές στις ταράτσες,που λειτουργούν σαν καφέ και ο Δήμος να κατεβάσει τις αντιαισθητικές τεράστιες πινακίδες των μαγαζιών (και για το συμφέρον των ίδιων των μαγαζιών που δεν το καταλαβαίνουν); Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί στην Ακρόπολη δεν επιβλήθηκαν οι ίδιοι όροι δόμησης με αυτές της Άνω Πόλης.