Όλα τάχει η Μαριορή οι ιδιωτικοί δρόμοι της λείπανε. Έχουμε δει ιδιωτικά πεζοδρόμια, ιδιωτικές πλατείες, ιδιωτικά ρέματα, καιρόςήταν να δούμε και ιδιωτικούς δρόμους στο κέντρο της πόλης.
Ακραίες μορφές καταπάτησης του Δημόσιου χώρου αλλά απόλυτα προβλέψιμες. Ο κάθε επαγγελματίας θεωρεί αναφαίρετο δικαίωμά του να κάνει ότι του κατέβει (στο κεφάλι) αρκεί να επωφεληθεί απ' αυτό. Δεκαετίες τώρα, το βλέπει παντού γύρω του, το δοκιμάζει και αυτός, κανείς δεν του δίνει σημασία, οι αρμόδιοι υπάλληλοι και υπηρεσίες περί άλλων τυρβάζουν.
Η αδιαφορία και η ατιμωρησία είχαν τα αποτελέσματά τους. Το αίτιο και το αιτιατό ξαναλειτούργησε. Υπάρχει σωτηρία; Θα σας πω όταν δω την πρώτη πορεία αγανακτισμένων με τον εαυτό τους.
Είμαστε άξιοι της νοοτροπίας μας...
Είμαστε άξιοι της νοοτροπίας μας...
