Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Ποδήλατο στην πρύμνη...

Αυτοί που αγαπούν την πόλη, δημιουργούν και συμμετέχουν ενεργητικά στην καλή λειτουργία της, συμβάλλουν στην ομορφιά της, επιχορηγούν δραστηριότητες και οργανισμούς χωρίς αυτοπροβολές, χαίρονται για την πόλη .Η πόλη όμως χαίρεται γι αυτούς; O  Δήμος  θα  πρέπει  να κάνει μια ετήσια  γιορτή προς  τιμήν  τους. Κάτι όπως η έναρξη των Δημητρίων αλλά με πολλά και δυνατά ταρατατζούμ. Aυτοί αξίζουν (και είναι) τα κλειδιά της πόλης και όχι οι άγνωστοι επίσημοι επισκέπτες. Πολλά βραβεία και δυνατά ζήτω
λοιπόν στους αγαπητικούς της, σ΄αυτούς που έχουν τα ομορφότερα μπαλκόνια, το περισσότερο πράσινο, τα καλύτερα μαγαζιά για τους επισκέπτες, τις καλύτερες ιδέες, στις φαντασιόπληκτες κινήσεις πολιτών, στον καλύτερο Δημοτικό αστυνομικό, στον εθελοντή που προσέχει  τους  κήπους,  σ' αυτούς  που βοηθάνετους συνανθρώπους τους,στους καλύτερους μουσικούς του , δρόμου, στους καλλιτέχνες που έβαψαν τα Καφάο του ΟΤΕ η τα ποδήλατα και τα 'καναν αριστουργήματα, σ'αυτόν πουκαθάρισε το διπλανό οικόπεδο ή το Δέλτα του Αξιού,στον ανώνυμο εθελοντή του Φεστιβάλ ή της Biennale, στην επαγγελματική ομάδα που ενδιαφέρεται και οι πράξεις της αναβαθμίζουν την πόλη.
Ας παίξουμε επίσης κάτι σαν το παιχνίδι του χαμένου σκουπιδιού και ας ανακαλύψουμε και ανακοινώσουμε στην ίδια γιορτή και τα; χρυσά βατόμουρα της Θεσσαλονίκης. Σ' αυτούς που έχουν το μεγαλύτερο περίπτερο,την αποθήκη του μαγαζιού του σε δημόσιο χώρο, τα περισσότερα παράνομα τραπεζοκαθίσματα ,τις περισσότερες κλήσεις για παράνομο παρκάρισμα,το μαγαζί που καταστρέφει την ομορφιά του κτιρίου που βρίσκεται, την πιο προκλητικά παράνομη πινακίδα. Και ας συγκρίνουμε τις δυο ομάδες μεταξύ τους, ας βρούμε τις διαφορές τους και ποια απ' αυτές έχει πιο ενδιαφέρουσα ζωή.
(Στην φωτογραφία ο ιστός είναι δωρεά και το ποδήλατο είναι έργο της ομάδας "Φυτεύοντας ποδήλατα στην πόλη".)