Οι κουβάδες...

Μια απλή αισθητική παρέμβαση στον αστικό χώρο, τον καθορίζει έτσι κι αλλιώς. Το αν είναι επιτυχημένη η όχι είναι θέμα του καλλιτέχνη και της επιτροπής που είπε το ναι. Στην Θεσσαλονίκη έχουμε ανάγκη από τέτοιες παρεμβάσεις. Όταν γίνονται κάποιες εκδηλώσεις ή φεστιβάλ,
η πόλη γεμίζει από τέτοιες και αποκτά ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον. Το κακό είναι ότι αποσύρονται όλες. Θα 'πρεπε να μένει τουλάχιστον μία, η πιο πετυχημένη στον πιο κατάλληλο χώρο, για να θυμόμαστε αλλά και για να εμπλουτίζουμε την πόλη με καλλιτεχνικά έργα, που τόσο της (μας) λείπουν. Γιατί να μην προτείνει ο Δήμος σε όσους καταξιωμένους καλλιτέχνες θέλουν να δωρίσουν από ένα έργο τους στην πόλη, με μόνη δαπάνη τα έξοδα κατασκευής και τοποθέτησής τους; Και για να επανέλθω σε μια παλιά μου πρόταση, που υιοθετήθηκε θεωρητικά από τον Δήμαρχο, σε κάθε τέτοια τοποθέτηση, να φεύγουν  από τον χώρο αν υπάρχουν, προτομές και αγάλματα γνωστών ηρώων που δεν έχουν σχέση με την ιστορία της πόλης, αγνώστων ηρώων από την επαρχία , που το καλύτερο θα ήταν να πάνε στις γενέτειρές τους, και κακοτεχνιών (πχ.άγαλμα Αριστοτέλη) Τα υπόλοιπα να πάνε στο πάρκο ηρώων που πρέπει να επιλέξει η δημοτική αρχή και για τα παλιά αλλά και για τα καινούργια αγάλματα. Τα οφέλη προφανή. Και για το νέο πάρκο και για τα παλιά και για την πόλη και τους επισκέπτες της.