Καθιστική διαμαρτυρία συμπαράστασης στους Χαλκιδικιώτες συλληφθέντες, θύματα σκευωρίας.

Παρασκευή βράδυ, έξω από το αστυνομικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, όπου κρατούνται οι δύο συλληφθέντες Χαλκιδικιώτες, έγινε καθιστική διαμαρτυρία συμπαράστασης.

Ήταν πολύ συγκινητικές οι στιγμές, όταν οι κρατούμενοι άνοιξαν στην ανάκληση τα παράθυρα όπου βρισκόταν και με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με τον κόσμο που τους συμπαραστεκόταν. Έβγαλαν ένα μικρό μαύρο ύφασμα και το κουνούσαν για χαιρετισμό, άναβαν αναπτήρες που τους πήγαιναν πέρα-δώθε και σαν ανταπόκριση ο κόσμος απ' έξω κουνούσε τα δικά του κεριά ή κουνούσαν τις παλάμες τους σε χαιρετισμό κοντά στα παράθυρα. Ο κόσμος απ' έξω τραγουδούσε συγκινημένος και φώναζε συνθήματα.

Πολύ έντονα φορτισμένες στιγμές, που σου δημιουργούν την πεποίθηση ότι είναι ο υπέρτατος λόγος για να πεις ότι έζησες ολοκληρωμένα σαν άνθρωπος και όχι σαν κτήνος. Η αλληλεγγύη και ο αλτρουισμός είναι πράξεις που δείχνουν ότι ο άνθρωπος δεν τέλειωσε σαν πολιτισμένο ον. Ότι δεν ήρθαν ακόμη οι σκοτεινοί χρόνοι όπου η υποδούλωση της ψυχής και του πνεύματος έχουν γίνει κυρίαρχες καταστάσεις στην κοινωνία μας, παρ' όλο οι εξουσιαστές της πολιτικής, σε αγαστή συνεργασία με τους συναδέλφους τους της οικονομικής εξουσίας, όσο περνάει ο καιρός χρησιμοποιούν όλο και βάρβαρα μέσα για να το πετύχουν.

Οι προβοκάτσιες των μηχανισμών της διαπλοκής, με θύματα αγνούς ανθρώπους που αγωνίζονται για να σώσουν τον τόπο τους από την καταστροφή, που αγωνίζονται να σώσουν τις δουλειές τους,  την υγεία και το μέλλον των παιδιών τους, γίνονται με δραματικές κύριες και παράπλευρες "απώλειες".

Αλλά οι νικητές, έτσι κι αλλιώς είναι οι άνθρωποι που δρούν συλλογικά για το κοινό συμφέρον. Οι αντίπαλοί τους δεν αξίζουν  τον τίτλο του ανθρώπου. Γιατί η λέξη άνθρωπος είναι τίτλος που τον κερδίζεις στην ζωή. Και αυτοί, οι μοχθηροί, δεν αντιλαμβάνονται ότι είναι οι πραγματικά δυστυχισμένοι της.
Όταν απόδειξη για μια εγκληματική ενέργεια, με επτά κατηγορίες για κακούργημα, θεωρούν έναν σκούφο, που λένε ότι βρέθηκε ένα χιλιόμετρο μακριά από τον τόπο του εμπρησμού, απ' την στιγμή μάλιστα που εδώ και ενάμισυ χρόνο, όλοι οι Ιερισσιώτες βρέθηκαν πολλές φορές για διαμαρτυρίες πάνω στο βουνό, τότε αηδιάζεις.