Οι συνταξιούχοι, ανάλογα με το πως περνούν τον ελεύθερο(!) χρόνο τους χωρίζονται σε κάποιες βασικές κατηγορίες:
1η) Οι καφενόβιοι. Κατηγορία που δεν χρειάζεται κάποια περιγραφή ή ανάλυση, γιατί τους ξέρουμε όλοι μας.
2η) Οι "βουλευτές". Αυτοί χωρίζονται σε δύο υποκατηγορίες: Σ΄αυτούς της "Άνω Βουλής" δηλαδή πάνω από την Εγνατία, στο άγαλμα του Βενιζέλου και της "Κάτω βουλής", κάτω από την Εγνατία, απέναντι από τα επιμελητήρια.
3η) Οι Ελεύθεροι Χαρτοπαίκτες, όπως λέμε ελεύθεροι κατασκηνωτές. Αυτοί παίζουν χαρτιά στα πάρκα της πόλης, κάθονται πάνω σε κασόνια, τούβλα, σανίδια και έχουν μία τάβλα για τραπέζι. Δυστυχώς η κατασκευή της νέας παραλίας δημιούργησε ένα νέο κύμα προσφύγων χαρτοπαικτών, οι οποίοι μάζεψαν τα "μπογαλάκια" τους και "ξενητεύτηκαν" στα πάνω πάρκα.
4η) Οι αθλητές. Μετά το σχετικό τρέξιμο, ακολουθεί η σουηδικοσυνταξιουχική γυμναστική. Είναι ένα μείγμα από σουηδική, μπαλέτο και συνταξιουχική γυμναστική, με πιρουέτες ενώ κάθονται ή πηδηματάκια με κούνημα των χεριών σαν να παίζουν σχοινάκι. Εγώ προσωπικά τους απολαμβάνω και τους χαίρομαι.
5η) Οι περίεργοι: Αυτοί είναι προσκολλημένοι αλλά όχι προσκαλεσμένοι. Αρκεί ένα βλέμμα περιέργειας ή μια συνάθροιση πλέον των δύο ατόμων που να κοιτάζουν συγχρόνως κάτω, πάνω ή οπουδήποτε, για να αρχίσουν να σταματούν ο ένας μετά τον άλλο και να προσπαθούν να δουν αυτό που κοιτάζουν οι άλλοι, υπαρκτό ή φανταστικό. Επίσης για κάθε έναν που κάνει κάτι απλό, όπως το ψάρεμα στην παραλία, μαζεύονται γύρω του με πλήθος ερωτήσεων ή και σαν απλοί παρατηρητές, όπως καλή ώρα οι συνταξιούχοι της φωτογραφίας. Εδώ υπήρχε ένα ακόμη κίνητρο, η ιδιότητα του ψαρά που συνέπιπτε με αυτήν του καλόγερου. Αστεία ήταν η τελευταία πράξη της αποχώρησης, όπου ο καλόγερος έφυγε με δυσφορία λέγοντας: Ουφ, πουθενά δεν μπορεί να ησυχάσει κανείς και ο μονόλογος του συνταξιούχου: Καλά εδώ μέσα στην πόλη ήθελε μέρος για να ησυχάσει ο τρελός;
και πολλές άλλες...
