«...
Από το Ισραήλ υπάρχει ανάσχεση των κρατήσεων για τη Θεσσαλονίκη, αφού
εσείς δεν δείχνετε κανένα ενδιαφέρον για την ποιότητα του προϊόντος που
πουλάτε.
Οι συνημμένες
φωτογραφίες (σ.σ. φωτογραφίες από τη βρόμικη Θεσσαλονίκη που “πνίγεται”
στα σκουπίδια) είναι λίγες από αυτές που μας στάλθηκαν από
δυσαρεστημένους επισκέπτες σας (που δυστυχώς είναι πάρα πολλοί).
Κανένας, μα κανένας δεν πετάει τα λεφτά του για να κάνει διακοπές (ούτε
και εμείς) σε περιοχές κατώτερες του περιβάλλοντος και της ποιότητας της
ζωής που του αξίζει. Λυπάμαι που κάθε μέρα
αντιμετωπίζουμε τα ίδια και
τα ίδια παράπονα και κανένας δεν δραστηριοποιείται από τους αρμόδιους
της πόλης σας, για λίγη ποιότητα του περιβάλλοντος χώρου (ακόμα και για
τους Ελληνες πολίτες)».
Ο Σπύρος Βαλλιάνος, που υπογράφει
αυτήν την επιστολή - καταπέλτη, την οποία απευθύνει στον Οργανισμό
Τουριστικής Προβολής Θεσσαλονίκης, είναι προϊστάμενος του γραφείου του
ΕΟΤ στο Ισραήλ. Ερχεται σχεδόν καθημερινά σε επαφή με εκπροσώπους της
τουριστικής αγοράς της συγκεκριμένης χώρας, από την οποία πέρυσι είχε
σημειωθεί μεγάλη αύξηση προσέλευσης τουριστών. Πέρυσι. Γιατί φέτος,
σύμφωνα με στοιχεία της Ενωσης Ξενοδόχων Θεσσαλονίκης, παρατηρήθηκε
μείωση κατά 49% των διανυκτερεύσεων Ισραηλινών τουριστών. Την ίδια ώρα,
βουτιά καταγράφεται και στις διανυκτερεύσεις επισκεπτών άλλων
εθνικοτήτων.
Οι ξεναγοί
Σύμφωνα
με τις εκτιμήσεις του κ. Βαλλιάνου, όπως διαφαίνονται και στην
επιστολή, η άσχημη εικόνα της πόλης με τα βουνά των σκουπιδιών και τη
συνεχή υποβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος, συμβάλλει στη μείωση της
τουριστικής κίνησης στη Θεσσαλονίκη. Τέτοιου είδους παράπονα, άλλωστε,
εκφράζουν και οι επισκέπτες που έρχονται στην πόλη, περπατούν στους
δρόμους της και ξεναγούνται στα μνημεία της. Οι περισσότεροι ρωτούν αν
πρόκειται για γενικευμένη απεργία, ενώ απορούν πώς είναι δυνατόν η πόλη
να διαθέτει τόσα μνημεία, αλλά κανείς να μην ενδιαφέρεται για τον
ευπρεπισμό τους.
«Δεν είναι μόνον τα σκουπίδια που ξεχειλίζουν από
τους κάδους απορριμμάτων. Είναι, θα έλεγα, όλη η εικόνα. Είναι τα
ογκώδη αντικείμενα που παραμένουν για μέρες στους δρόμους, οι χάρτινες
κούτες που κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να τις αναδιπλώσει, είναι η
έλλειψη στάθμευσης για τα τουριστικά λεωφορεία, είναι οι δημόσιες
τουαλέτες, τα “γραμμένα” μνημεία και οι τοίχοι. Είναι οι κλοπές που
σημειώνονται ακόμη και μέσα στις εκκλησίες. Οι παρατηρήσεις των
επισκεπτών αφορούν όλα αυτά τα σημεία, που υποβαθμίζουν, άλλα λιγότερο,
άλλα περισσότερο, την πόλη. Προσπάθεια γίνεται τόσο από την Αστυνομία,
όσο και από το δήμο και είμαστε σε συνεργασία με όλους, ωστόσο προφανώς
απαιτούνται ακόμη περισσότερα», τονίζει στον «ΑτΚ» η πρόεδρος της Ενωσης
Ξεναγών Θεσσαλονίκης, Φωτεινή Λυκισά.
Η συνάδελφός της, Αννίτα
Τριβέλλα, προσθέτει άλλωστε ότι συχνά τα παράπονα αφορούν και τα
σκουπίδια που συναντά κανείς στις εθνικές οδούς. «Ολοι μάς ρωτούν αν
υπάρχει κάποια γενικευμένη απεργία ή κάτι τέτοιο», λέει και προσθέτει:
«Σε γενικές γραμμές, σε ό,τι αφορά τους τουρίστες στη Θεσσαλονίκη, θα
πρέπει να δοθεί έμφαση στο μνημειακό άξονα που ξεκινά από το ναό του
Αγίου Δημητρίου και καταλήγει στην Αριστοτέλους. Να ενταθεί η
αστυνόμευση, να μπει μια τάξη, να μαζεύονται τα σκουπίδια».
Οι τουριστικοί πράκτορες
«Στο
εξωτερικό, από το τίποτα δημιουργούν ένα μύθο. Στη Θεσσαλονίκη, που
έχουμε θησαυρούς, τους μετατρέπουμε σε σκουπίδια». Αυτό τονίζουν με κάθε
τρόπο οι τουριστικοί πράκτορες της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης
περιοχής που ασχολούνται με τον εισερχόμενο τουρισμό. «Το ωραίο είναι
ότι τρέχουμε σε αποστολές και εκθέσεις τουρισμού, για να διαφημίσουμε
την περιοχή στο εξωτερικό και δεν φροντίζουμε για τα αυτονόητα: να
μαζέψουμε τα σκουπίδια, να ξεχορταριάσουμε τα μνημεία, να καθαρίσουμε τα
γκράφιτι, να ασχοληθούμε με τις δημόσιες τουαλέτες. Αν δεν τα κάνουμε
εμείς, ποιος θα τα κάνει;», αναρωτιέται ο Σταύρος Παλυβούτας από το
«Δοξάκης tours» και προσθέτει: «Αυτά τα δυτικά τείχη, τα περίφημα
βυζαντινά, έχουν μετατραπεί σε δημόσιο ουρητήριο. Χαρτιά, διαφημιστικά
έντυπα, κουτάκια αναψυκτικών, είναι μόνιμα στοιχεία του χώρου. Γύρω από
τους κάδους που υπάρχουν, για παράδειγμα, στη Ροτόντα συναντά κανείς από
καναπέδες και έπιπλα μέχρι και... λεκάνες τουαλέτας! Σε ποιον αρέσει
δίπλα σε αυτό το μνημείο, που προστατεύεται από την Ουνέσκο, να βλέπει
τέτοια πράγματα; Ούτε στους μόνιμους κατοίκους δεν αρέσει, πόσο μάλλον
στους τουρίστες».
Η βαθμολόγηση
Ενδεικτικές
είναι άλλωστε και οι απαντήσεις που έδωσαν οι επισκέπτες των
ξενοδοχείων της πόλης σε σχετική έρευνα ικανοποίησης των πελατών τους,
έρευνα που πραγματοποιήθηκε για δεύτερη συνεχή χρονιά. Ενδιαφέρον
παρουσιάζει η σχετικά υψηλή βαθμολογία των ξενοδοχείων, μπαρ, καφέ και
καταστημάτων της πόλης και αντίστοιχα, η αρκετά χαμηλή βαθμολογία σε
θέματα ρύπανσης, πρασίνου, κοινόχρηστων χώρων, μέσων μαζικής μεταφοράς
και των υποδομών αεροδρομίου και Λιμανιού, παρά τη σημαντική βελτίωση
που παρουσιάζουν αυτοί οι δείκτες.
(Ευτυχία Βατάλη-Αγγελιοφόρος)