Στις μέρες μας έχει γίνει πια αντιληπτό ότι πληρώνουμε πολύ ακριβά τα πολιτικά, παιχνίδια (μτφρ: ίντριγκες). Δυστυχώς (οι πιο) πολλοί από το κομματικό σύστημα δεν έχουν καταλάβει τίποτε, και εξακολουθούν την
αποτυχημένη πεπατημένη που εφαρμόζεται από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Πάνω από το κοινό όφελος, υπάρχουν μόνο αυτοί και η προσωπική στρατηγική τους. Τα πάντα εντάσσονται και υποτάσσονται σ' αυτήν. Ιδιαίτερα τραγικές περιπτώσεις είναι αυτές των νέων σχετικά πολιτικών που είναι κλωνοποιημένα αντίγραφα των παλιών συναδέλφων τους.
Στην εικόνα έχουμε το ιστορικό κέντρο της Βρέμης στην Γερμανία. Όπως βλέπουμε, το μεγαλύτερο μέρος του έχει πεζοδρομηθεί και η κίνηση διεξάγεται περιφερειακά. Αν είχαμε τους χάρτες από τα κέντρα των ευρωπαικών πόλεων θα βλέπαμε ότι παντού υπάρχει η ίδια αντίληψη, εδώ και πολλά χρόνια. Στην Ελλάδα, γιαβάς-γιαβάς έχει αρχίσει να εφαρμόζεται δειλά. Το αν θα εφαρμοστεί και με τι ρυθμούς εξαρτάται από το αν καταλαβαίνουν οι "αυτοδιοικητικοί" την ανάγκη η πόλη να εξυπηρετεί πρώτα απ' όλα τις εναλλακτικές μορφές μετακίνησης και να έχει αρκετούς και ωραίους δημόσιους χώρους. Αυτό αναγκαστικά οδηγεί στην απομάκρυνση του αυτοκινήτου από το κέντρο και την χρησιμοποίησή του μόνο όταν πραγματικά χρειάζεται.
Ο κ. Τζιτζικώστας με τις παρεμβάσεις του συνήθως δεν προτείνει αναγκαίες αλλαγές στον ιστό της πόλης, αλλά αντιτίθεται σε πρωτοβουλίες της δημοτικής αρχής που προσπαθεί να εφαρμόσει αυτά
που έχουν αποδεχθεί όλες οι σύγχρονες πόλεις. Και εδώ φαίνεται η διαφορά κουλτούρας.
Ας ξαναγυρίσουμε στους πολιτικούς των οποίων το όραμα δεν είναι πως θα καλυτερεύσει η κοινωνία, αλλά πως θα προωθηθούν αυτοί σε όλο και μεγαλύτερα αξιώματα. Δεν αγαπούν κάτι συγκεκριμένο, τα αποδέχονται σχεδόν όλα αρκεί να είναι ενταγμένα στην στρατηγική που λέγαμε νωρίτερα. Όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν: Δημαρχιλίκια, Νομαρχιλίκια κλπ. Οι άλλοι, οι οποίοι δεν καταφέρανε και πολλά πράγματα, αρκούνται σε θέσεις προέδρων δημόσιων οργανισμών ή επιχειρήσεων, Γενικοί γραμματείς και φαρισαίοι και άλλα τινά.
Το πράγμα γίνεται χειρότερο, όταν οι θέσεις-εφαλτήριο χρησιμοποιούνται σαν άγια μέσα που επιτυγχάνουν τον σκοπό.
Σύμφωνα λοιπόν με το όραμα του Κ.Τζιτζικώστα και των συν αυτώ, θα πρέπει να γίνουν διπλής κατεύθυνσης οι εξής δρόμοι: Βασιλίσσης Όλγας, Τσιμισκή, Αλ.Σβώλου, Εθνικής Αμύνης, Λ.Νίκης, Μητροπόλεως, Αγίας Σοφίας, Αριστοτέλους κλπ. Εκεί έχουν μείνει, σε τόσο σύγχονες μεθόδους.
Τα λέω αυτά με αφορμή την άρνησή τους να μετατραπούν σε μονόδρομους η Μάρκου Μπότσαρη και
η Πέτρου Συνδίκα. Στην άρνησή τους να πεζοδρομηθεί η Αγίας Σοφίας. Που το είδαν το πρόβλημα; Σχεδόν καθημερινά περνάω από κει, ποτέ δεν είδα μποτιλιάρισμα, κανονική πάντα η ροή των αυτοκινήτων, παρ' όλο που (αυτή) η Δημοτική Αστυνομία αδυνατεί να ελέγξει την στάθμευση επί της Π.Μελά.
Κύριε Τζιτζικώστα προτείνετε κάτι και σεις. Κάτι για ποδηλατόδρομους, κάτι για μείωση των αυτοκινήτων και της ρύπανσης, κάτι προς τους πεζούς που δεινοπαθούν. Κάποιες ιδέες και όχι αντιρρήσεις στις ιδέες των άλλων.
αποτυχημένη πεπατημένη που εφαρμόζεται από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Πάνω από το κοινό όφελος, υπάρχουν μόνο αυτοί και η προσωπική στρατηγική τους. Τα πάντα εντάσσονται και υποτάσσονται σ' αυτήν. Ιδιαίτερα τραγικές περιπτώσεις είναι αυτές των νέων σχετικά πολιτικών που είναι κλωνοποιημένα αντίγραφα των παλιών συναδέλφων τους.
Στην εικόνα έχουμε το ιστορικό κέντρο της Βρέμης στην Γερμανία. Όπως βλέπουμε, το μεγαλύτερο μέρος του έχει πεζοδρομηθεί και η κίνηση διεξάγεται περιφερειακά. Αν είχαμε τους χάρτες από τα κέντρα των ευρωπαικών πόλεων θα βλέπαμε ότι παντού υπάρχει η ίδια αντίληψη, εδώ και πολλά χρόνια. Στην Ελλάδα, γιαβάς-γιαβάς έχει αρχίσει να εφαρμόζεται δειλά. Το αν θα εφαρμοστεί και με τι ρυθμούς εξαρτάται από το αν καταλαβαίνουν οι "αυτοδιοικητικοί" την ανάγκη η πόλη να εξυπηρετεί πρώτα απ' όλα τις εναλλακτικές μορφές μετακίνησης και να έχει αρκετούς και ωραίους δημόσιους χώρους. Αυτό αναγκαστικά οδηγεί στην απομάκρυνση του αυτοκινήτου από το κέντρο και την χρησιμοποίησή του μόνο όταν πραγματικά χρειάζεται.
Ο κ. Τζιτζικώστας με τις παρεμβάσεις του συνήθως δεν προτείνει αναγκαίες αλλαγές στον ιστό της πόλης, αλλά αντιτίθεται σε πρωτοβουλίες της δημοτικής αρχής που προσπαθεί να εφαρμόσει αυτά
που έχουν αποδεχθεί όλες οι σύγχρονες πόλεις. Και εδώ φαίνεται η διαφορά κουλτούρας.
Ας ξαναγυρίσουμε στους πολιτικούς των οποίων το όραμα δεν είναι πως θα καλυτερεύσει η κοινωνία, αλλά πως θα προωθηθούν αυτοί σε όλο και μεγαλύτερα αξιώματα. Δεν αγαπούν κάτι συγκεκριμένο, τα αποδέχονται σχεδόν όλα αρκεί να είναι ενταγμένα στην στρατηγική που λέγαμε νωρίτερα. Όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν: Δημαρχιλίκια, Νομαρχιλίκια κλπ. Οι άλλοι, οι οποίοι δεν καταφέρανε και πολλά πράγματα, αρκούνται σε θέσεις προέδρων δημόσιων οργανισμών ή επιχειρήσεων, Γενικοί γραμματείς και φαρισαίοι και άλλα τινά.
Το πράγμα γίνεται χειρότερο, όταν οι θέσεις-εφαλτήριο χρησιμοποιούνται σαν άγια μέσα που επιτυγχάνουν τον σκοπό.
Σύμφωνα λοιπόν με το όραμα του Κ.Τζιτζικώστα και των συν αυτώ, θα πρέπει να γίνουν διπλής κατεύθυνσης οι εξής δρόμοι: Βασιλίσσης Όλγας, Τσιμισκή, Αλ.Σβώλου, Εθνικής Αμύνης, Λ.Νίκης, Μητροπόλεως, Αγίας Σοφίας, Αριστοτέλους κλπ. Εκεί έχουν μείνει, σε τόσο σύγχονες μεθόδους.
Τα λέω αυτά με αφορμή την άρνησή τους να μετατραπούν σε μονόδρομους η Μάρκου Μπότσαρη και
η Πέτρου Συνδίκα. Στην άρνησή τους να πεζοδρομηθεί η Αγίας Σοφίας. Που το είδαν το πρόβλημα; Σχεδόν καθημερινά περνάω από κει, ποτέ δεν είδα μποτιλιάρισμα, κανονική πάντα η ροή των αυτοκινήτων, παρ' όλο που (αυτή) η Δημοτική Αστυνομία αδυνατεί να ελέγξει την στάθμευση επί της Π.Μελά.
Κύριε Τζιτζικώστα προτείνετε κάτι και σεις. Κάτι για ποδηλατόδρομους, κάτι για μείωση των αυτοκινήτων και της ρύπανσης, κάτι προς τους πεζούς που δεινοπαθούν. Κάποιες ιδέες και όχι αντιρρήσεις στις ιδέες των άλλων.
