Η παραβατικότητα ή (παρ)ανομία συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων που ιδιοποιούνται τον δημόσιο χώρο, κατά συρροή, καθ' έξιν και κατ' εξακολούθηση έχει ευοίωνο μέλλον. Γιατί οι υπεύθυνοι της Δημοτικής Αστυνομίας, από την αντιδήμαρχο μέχρι και τον τελευταίο επικεφαλή ομάδας είναι "φιλεύσπλαχνοι"
(πονετικοί) για τους καημένους τους παράνομους. Ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι η στρατηγική που εφαρμόζουν και που εφάρμοζαν και οι προηγούμενες διοικήσεις έχει αποτύχει προ πολλού. Μετά από δύο χρόνια νέας διοίκησης, οι Δημοτικοί Αστυνομικοί ακόμη συμβουλεύουν τους μηχανόβιους να μην περνούν από τους πεζόδρομους, παρακαλάνε τους διπλοπαρκαρισμένους να φύγουν χωρίς να τους γράφουν και έχουν μια βαριεστημάρα που σε πιάνει και σένα η νύστα.
Η Θεσσαλονίκη, χάνει ένα σημαντικό μέρος του ύφους και της μορφής της, αλλοιώνεται δηλαδή η φυσιογνωμία της και δυσκολεύεται η λειτουργία της γιατί κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τι πρέπει να κάνουν ή τι είναι αυτό που διαφυλάττουν. Να μην πούμε για την κουλτούρα μεγάλου μέρους του πληθυσμού της πόλης γιατί αυτή ήταν δεδομένη όταν ανέλαβαν τα νέα τους καθήκοντα οι νυν διοικούντες.
Η διαφορά όμως είναι ότι οι τελευταίοι υπάρχουν και δεν μπορούμε να τους αντικαταστήσουμε, ενώ οι πρώτοι ή ψηφίστηκαν για να αλλάξουν τις κακές συνήθειες και την νοοτροπία των πρώτων ή πληρώνονται για να κάνουν την δουλειά τους. Την κάνουν;
Αυτό που αναρωτήθηκα όταν διάβασα για τα γιουρούσια που έγιναν για τα τραπεζοκαθίσματα, ήταν γιατί πρέπει να παραβρίσκονται τρείς αντιδήμαρχοι. Οι υπάλληλοι του Δήμου, μαζί με την Δημοτική Αστυνομία και τους Αστυνομικούς δεν είναι ικανή συνθήκη για επιτευχθεί ο στόχος; Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στις υπηρεσίες του Δήμου από τους Αντιδημάρχους; Φυσικά καλώς γίνεται αυτή η διαδικασία που έχει και αποτελέσματα. Μέχρι πότε όμως θα μπορούν να παρευβρίσκονται οι αντιδήμαρχοι; Πρέπει λοιπόν να βρεθεί διάδοχο σχήμα, εξ' ίσου αποτελεσματικό.
Κρίμα γιατί οι διοικούντες σε κάποιους τομείς τα πάνε καλά έως πολύ καλά, αλλά ο μέσος όρος μόλις που ξεκολλάει από το έξι!
Εξήγηση εννοιών:
(πονετικοί) για τους καημένους τους παράνομους. Ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι η στρατηγική που εφαρμόζουν και που εφάρμοζαν και οι προηγούμενες διοικήσεις έχει αποτύχει προ πολλού. Μετά από δύο χρόνια νέας διοίκησης, οι Δημοτικοί Αστυνομικοί ακόμη συμβουλεύουν τους μηχανόβιους να μην περνούν από τους πεζόδρομους, παρακαλάνε τους διπλοπαρκαρισμένους να φύγουν χωρίς να τους γράφουν και έχουν μια βαριεστημάρα που σε πιάνει και σένα η νύστα.
Η Θεσσαλονίκη, χάνει ένα σημαντικό μέρος του ύφους και της μορφής της, αλλοιώνεται δηλαδή η φυσιογνωμία της και δυσκολεύεται η λειτουργία της γιατί κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τι πρέπει να κάνουν ή τι είναι αυτό που διαφυλάττουν. Να μην πούμε για την κουλτούρα μεγάλου μέρους του πληθυσμού της πόλης γιατί αυτή ήταν δεδομένη όταν ανέλαβαν τα νέα τους καθήκοντα οι νυν διοικούντες.
Η διαφορά όμως είναι ότι οι τελευταίοι υπάρχουν και δεν μπορούμε να τους αντικαταστήσουμε, ενώ οι πρώτοι ή ψηφίστηκαν για να αλλάξουν τις κακές συνήθειες και την νοοτροπία των πρώτων ή πληρώνονται για να κάνουν την δουλειά τους. Την κάνουν;
Αυτό που αναρωτήθηκα όταν διάβασα για τα γιουρούσια που έγιναν για τα τραπεζοκαθίσματα, ήταν γιατί πρέπει να παραβρίσκονται τρείς αντιδήμαρχοι. Οι υπάλληλοι του Δήμου, μαζί με την Δημοτική Αστυνομία και τους Αστυνομικούς δεν είναι ικανή συνθήκη για επιτευχθεί ο στόχος; Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στις υπηρεσίες του Δήμου από τους Αντιδημάρχους; Φυσικά καλώς γίνεται αυτή η διαδικασία που έχει και αποτελέσματα. Μέχρι πότε όμως θα μπορούν να παρευβρίσκονται οι αντιδήμαρχοι; Πρέπει λοιπόν να βρεθεί διάδοχο σχήμα, εξ' ίσου αποτελεσματικό.
Κρίμα γιατί οι διοικούντες σε κάποιους τομείς τα πάνε καλά έως πολύ καλά, αλλά ο μέσος όρος μόλις που ξεκολλάει από το έξι!
Εξήγηση εννοιών:
Κατά συρροή παραβάσεις
σημαίνει ότι προκαλείται η καταπάτηση των κανονισμών με
μία ή με περισσότερες πράξεις
Κατά συνήθεια (καθ' έξιν) τέλεση παρανομίας
(άρα και καθ' έξη ή κατά συνήθεια δράστης) συντρέχει, όταν από την
επανειλημμένη τέλεση της πράξης προκύπτει σταθερή ροπή του δράστη προς τη
διάπραξη της συγκεκριμένης αξιόποινης πράξης ως στοιχείο της προσωπικότητας του δράστη.
Κατ' εξακολούθηση έγκλημα
συντρέχει όταν έχουμε ομοειδή πραγματική συρροή, π.χ. πολλές παράνομες πράξεις σε βάρος όμως του ιδίου θύματος. (δημόσιος χώρος)
