Χρύσα Αράπογλου: «Σύστημα με αρχηγούς» η πρώην διοίκηση του δήμου Θεσσαλονίκης (& ο ρόλος της υπερματαιοδοξίας σχολιάζουμε εμείς.)

  Οργανωμένο σύστημα διοίκησης με «αρχηγούς, εκτελεστικά όργανα και τακτικές, που ενθυλάκωνε χρήματα», χαρακτήρισε χθες τη διοίκηση Παπαγεωργόπουλου η πρώην βουλευτής Χρύσα Αράπογλου.

Η κ. Αράπογλου, που διετέλεσε και επικεφαλής της αντιπολίτευσης του δήμου, υπέδειξε ως επικεφαλής του «συστήματος» τον πρώην δήμαρχο και τον πρώην γενικό γραμματέα Μιχάλη Λεμούσια. «Για να είσαι απέναντι έπρεπε να μπεις σε καθεστώς προστασίας μαρτύρων», τόνισε χαρακτηριστικά.

 «Μου δημιουργούν την πεποίθηση ότι λειτουργούσε με όρους συστήματος. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι ο δήμαρχος δεν είναι μέρος του συστήματος. Δεν μπορεί να μην είναι», υπογράμμισε στην κατάθεσή της η κ. Αράπογλου κατά την 22η ημέρα της δίκης για το οικονομικό σκάνδαλο του δήμου. «Υπήρχαν σταθερά και εναλλασσόμενα πρόσωπα», πρόσθεσε, ενώ μίλησε για κουμπάρους, νύφες και γαμπρούς που στελέχωναν αυτό το «οικοδόμημα» μέσα στον δήμο. «Συγκεντρώθηκαν πολλά ‘δικά μας’ παιδιά, και κυρίως συγγενικά παιδιά», είπε χαρακτηριστικά.

Η κ. Αράπογλου αναφέρθηκε ευθέως στον πρώην δήμαρχο και στον πρώην γενικό, λέγοντας ότι είχαν το πάνω χέρι για όλες τις αποφάσεις. «Την πρωτοβουλία δεν την είχε κανείς άλλος πλην αυτών των δύο», είπε. «Δεν μιλούσες αν δεν έπαιρνες άδεια» συμπλήρωσε, επισημαίνοντας πως με αυτόν τον τρόπο αντιδήμαρχοι γνώριζαν αλλά φαίνεται πως δεν αντιδρούσαν. Μάλιστα περιέγραψε περιστατικό στο δημοτικό συμβούλιο, όπου έβαλαν τις φωνές σε κάποιον αντιδήμαρχο «ο οποίος αυτενέργησε», όπως χαρακτηριστικά είπε. «Αυτό που ζήσαμε δεν ήταν απλώς μεσαίωνας», σχολίασε. 

Αναφερόμενη στο «σύστημα διοίκησης» που υποστήριξε ότι στήθηκε στον δήμο ελέγχοντας όλες τις καταστάσεις, τόνισε πως «ήταν ένα σκληρό και κλειστό σύστημα που λειτουργούσε στα όρια της νομιμότητας και δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία». Μάλιστα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του προέδρου του δικαστηρίου, συμφώνησε πως μεταξύ δημάρχου και γενικού γραμματέα υπήρχε «δέσιμο οικονομικών συμφερόντων». «Τι άλλο μπορεί να κρατάει έναν δήμαρχο από τον γενικό γραμματέα; Αυτή την εντύπωση έχω, δεν μπορούσε να αυτενεργήσει», σχολίασε. «Δεν ξέρω από ποιον υπήρχαν αντιπαροχές, πάντως χρηστή διοίκηση δεν ήταν. Ακούγονταν διάφορα», συμπλήρωσε. Επέκρινε την κίνηση να έχουν κοινό τραπεζικό λογαριασμό που άνοιξαν ως προεκλογικό. «Πώς άνοιξαν λογαριασμό μετά τις εκλογές; Και ποιος έβαζε τα λεφτά;», διερωτήθηκε.

«Ήταν τραυματική εμπειρία…»

Με τα μελανότερα χρώματα περιέγραψε τα όσα έζησε όταν ήταν επικεφαλής της αντιπολίτευσης στον δήμο. «Δεν υπήρχε μόνον υποψία, αλλά ουσία αδιαφάνειας και συγκάλυψης. Ήταν η πιο τραυματική εμπειρία, να μην μπορείς να μιλήσεις για να μη βρεθεί φως στο σκάνδαλο της υπόθεσης», είπε. «Το σύστημα χρησιμοποιούσε συγκεκριμένες τακτικές κάθε φορά που πήγαινε να αποκαλυφθεί κάτι. Να υβρίζεσαι από έδρας, να οχλαγωγούν, για να μετατοπίζεται αλλού το ενδιαφέρον» συμπλήρωσε και αρνήθηκε να πει στο δικαστήριο τις εκφράσεις που χρησιμοποιούνταν για την ίδια μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, θεωρώντας ότι «είναι προσβλητικές για τον χώρο».

Αποκαλυπτική ήταν για όσα συνέβησαν με τα μετρητά Σαξώνη, που αποτελούν και το κύριο τμήμα του σκανδάλου της υπεξαίρεσης, «το αυγό του φιδιού», όπως το χαρακτήρισε ο πρόεδρος του δικαστηρίου. «Όταν ανακαλύπτεις ότι η δική σου μηχανή έχει τρύπες, προσπαθείς αμέσως να την κλείσεις. Πρόκειται για ιλιγγιώδη ποσά και λένε ότι δεν γνώριζαν», ανέφερε. Σχετικά μάλιστα με τη γνώση του προσώπου του Σαξώνη σχολίασε ότι «δεν είναι δυνατόν να κρατάς έναν ταμία στη θέση του επί δέκα χρόνια και τώρα να λες ότι δεν τον γνωρίζεις».

Στην κατάθεσή της η πρώην βουλευτής αναφέρθηκε στην αδιαφάνεια που επικρατούσε στον δήμο και συγκεκριμένα μίλησε για δωρεά ποσοστού ακινήτου στον πρώην γενικό γραμματέα, αλλά και για κύκλο «τριών τεσσάρων ανθρώπων, που ήταν γνωστοί», όπως ανέφερε. Μιλώντας για ενδιαιτήματα διαφθοράς και θερμοκήπιο σκανδάλων στον δήμο κατά την προηγούμενη διοίκηση, εξαπέλυσε πυρά κατά του πρώην γενικού γραμματέα. «Αν δεν πήγαινες στον Λεμούσια, δεν γινόταν τίποτε, ήταν γνωστό αυτό. Αλλά δεν είναι ούτε νόμιμο, ούτε ηθικό να γίνεται δωρεά ένα οικόπεδο που εκμεταλλεύεται εταιρεία με την οποία ο ίδιος ο γενικός συμβάλλεται», είπε και άφησε αιχμές για τα περιουσιακά του στοιχεία, αλλά και των παιδιών του. Μάλιστα το δικαστήριο ζήτησε όλες τις αγωγές για την υπόθεση, που αφορά τη δωρεά δημότισσας, η οποία μάλιστα είχε αντιδικία με τον δήμο. 

Παράλληλα η κ. Αράπογλου επισήμανε ότι «υπάρχουν σωρεία στοιχείων» για συγκεκριμένα ονόματα προμηθευτών και εργολάβων. «Είχε γίνει ανέκδοτο στον δήμο. Μάλιστα σε κάποια στιγμή ανανέωσαν τη συνεργασία με έναν που προμήθευσε με σάπια κρέατα έναν παιδικό σταθμό», περιέγραψε. Ειδικά για το σκάνδαλο της παγίας προκαταβολής, χαρακτήρισε πρωτόγνωρα όσα συνέβησαν. «Πήγαιναν, έπαιρναν τα λεφτά, χωρίς να αποδίδουν λογαριασμό σε κανέναν» σημείωσε, ενώ αναφερόμενη στη στάση των διοικούντων όταν έθεσαν το ζήτημα απάντησε ότι «μας αποκαλούσαν αγράμματους και αδιάβαστους και μας έβριζαν. Είχαν εξαφανιστεί 1.800 τιμολόγια. Έκαναν φτερά», επισήμανε. 

Ευθύνες επέρριψε και στην εταιρεία «Ορθολογισμός», όπως και στους ορκωτούς ελεγκτές. «Είναι αδιανόητα αυτά που συνέβαιναν. Δεν βρήκαν ποτέ τίποτε. Δεν υπήρχε λογαριασμός», ενώ επισήμανε πως «‘Ορθολογισμός’ και εταιρεία ορκωτών πήγαιναν πακέτο». Χαρακτήρισε επίσης τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο Δημήτρη Πανοζάχο «κολλητό» του πρώην γενικού γραμματέα Μ. Λεμούσια. «Μου είπαν, ‘τι πάτε να κάνετε τώρα, αυτοί είναι κολλητοί του Λεμούσια’. Ακουγόταν σε όλο τον δήμο». 

Η κατάθεση της κυρίας Αράπογλου διακόπηκε για να συνεχιστεί την ερχόμενη Τρίτη.

(Κώστα Καντούρης-ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ)

ΣΧΟΛΙΟ:  Η κ. Αράπογλου πολλές φορές έβαλε το δικό της πολιτικό (προσωπικό συμφέρον) πάνω από το καλό της πόλης που θα επιτύγχανε η συνεννόηση των δυνάμεων που θέλανε να ανατρέψουν την διοίκηση Παπαγεωργόπουλου. Και όχι μόνο αυτή. Ο κ. Μαγκριώτης και οι λοιποί βουλευτάδες του ΠΑΣΟΚ είχαν την ίδια νοοτροπία, δεν διέφεραν πια από τους άλλους συναδέλφους τους της τωρινής συγκυβέρνησης και ότι έχει επακολουθήσει  στην χώρα μα και σ' αυτούς, ήταν αποτέλεσμα
αυτής της νοοτροπίας, της υπερματαιοδοξίας και της έλλειψης αγάπης για τον τόπο. Τον εαυτό τους αγαπούσαν μονάχα. Τα κόμματα ήταν το μέσο. Σκοπός η εξουσία, η αναγνωρισιμότητα και τα πολλαπλά υλικά οφέλη. Έβγαλε τα σωστά συμπεράσματα ο κόσμος; Ελπίζω να φανεί ότι δεν είναι προσωρινή αυτή η κριτική στάση που διαφαίνεται και ότι θα αλλάξει ο τρόπος του σκέπτεσθαι.