Για να σταματήσουμε το έγκλημα που συντελείται.
Η Χαλκιδική θα καταστραφεί ολοκληρωτικά. Η οικονομία της που στηρίζεται στον τουρισμό, γεωργία, κτηνοτροφία, μελισσοκομία και αλιεία θα καταρρεύσει γιατί δεν μπορεί να συνυπάρξουν
με την εξόρυξη του χρυσού η οποία θα δημιουργήσει λίγες εκατοντάδες θέσεις εργασίας αλλά από τους άλλους τομείς θα χαθούν αρκετές χιλιάδες.. Κανένας τουρίστας δεν θα πατήσει το πόδι του όταν μάθει ότι ο αέρας μέσα στον οποίον κινείται, μπορεί να περιέχει τοξική σκόνη. Ότι το νερό που πίνει και τα τρόφιμα που τρώει μπορεί να περιέχουν επικίνδυνες τοξικές ουσίες.
Η σκόνη αυτή θα επικάθεται στα χωράφια, βοσκοτόπια. και δάση πράγμα που σημαίνει τέλος στην γεωργία, κτηνοτροφία και μελισσοκομία. Τα υπόγεια νερά θα χαθούν γιατί η εταιρία θα αποστραγγίσει το βουνό για να μπορέσει να βγάλει το εξορυκτικό υλικό και αυτό που θα απομείνει θα το χρειαστεί για την επεξεργασία γιατί αυτή χρειάζεται χιλιάδες κυβικά μέτρα νερού την ώρα.
Ο Κάκαβος το βουνό απ' το οποίο θα αρχίσουν οι εξορύξεις, τροφοδοτεί με νερό όλη την Χαλκιδική. Τα επιφανειακά νερά θα μολυνθούν γιατί η βροχή θα ξεπλένει το βουνό στο οποίο θα έχει καθήσει η τοξική σκόνη. Και να σκεφτεί κανείς ότι η κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει φράγματα, για να τροφοδοτεί την ύδρευση των χωριών με αυτό το νερό γιατί το άλλο θα έχει χαθεί. Φράγματα πολλών εκατομμυρίων τώρα στον καιρό της κρίσης, που θα τα πληρώσει ο ελληνικός λαός, ενώ το κράτος δεν έχει εισπράξει τίποτε για το μεταλλευτικό δικαίωμα που παραχώρησε στην εταιρία. Όλα, δηλαδή κυβέρνηση, κρατικές υπηρεσίες και ταμεία του κράτους, στην υπηρεσία των ξένων μετόχων της εταιρίας, η οποία θα εξάγει και τον χρυσό και τα κέρδη της την ώρα που ο κόσμος υποφέρει.
Τη γη που έζησαν για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι θα πρέπει να την εγκαταλείψουν. Η εξόρυξη θα γίνει σε απόσταση αναπνοής από τα δεκάδες χωριά που βρίσκονται στην περιοχή, η οποία είναι από τις ομορφότερες της Ελλάδας, με ένα πυκνό αρχέγονο δάσος, με τις μεγαλύτερες ποικιλίες σε φυτά και άγρια ζώα που υπάρχουν στην Ελλάδα.
Η αέρια μόλυνση δεν έχει σύνορα. Η τεράστια ποσότητα τοξικής σκόνης που θα δημιουργείται (3116 τόνοι ανά ώρα) ανάλογα με την ένταση και την κατεύθυνση του αέρα θα βάζει σε κίνδυνο και την πόλη μας την Θεσσαλονίκη, ενώ η οικονομική κατάρρευση της Χαλκιδικής, λόγω της καταστροφής του τουρισμού, της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της μελισσοκομίας κλπ θα έχει βαριές επιπτώσεις και στην οικονομία και στις θέσεις εργασίας και στην Θεσσαλονίκη.
Η σκόνη αυτή θα επικάθεται στα χωράφια, βοσκοτόπια. και δάση πράγμα που σημαίνει τέλος στην γεωργία, κτηνοτροφία και μελισσοκομία. Τα υπόγεια νερά θα χαθούν γιατί η εταιρία θα αποστραγγίσει το βουνό για να μπορέσει να βγάλει το εξορυκτικό υλικό και αυτό που θα απομείνει θα το χρειαστεί για την επεξεργασία γιατί αυτή χρειάζεται χιλιάδες κυβικά μέτρα νερού την ώρα.
Ο Κάκαβος το βουνό απ' το οποίο θα αρχίσουν οι εξορύξεις, τροφοδοτεί με νερό όλη την Χαλκιδική. Τα επιφανειακά νερά θα μολυνθούν γιατί η βροχή θα ξεπλένει το βουνό στο οποίο θα έχει καθήσει η τοξική σκόνη. Και να σκεφτεί κανείς ότι η κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει φράγματα, για να τροφοδοτεί την ύδρευση των χωριών με αυτό το νερό γιατί το άλλο θα έχει χαθεί. Φράγματα πολλών εκατομμυρίων τώρα στον καιρό της κρίσης, που θα τα πληρώσει ο ελληνικός λαός, ενώ το κράτος δεν έχει εισπράξει τίποτε για το μεταλλευτικό δικαίωμα που παραχώρησε στην εταιρία. Όλα, δηλαδή κυβέρνηση, κρατικές υπηρεσίες και ταμεία του κράτους, στην υπηρεσία των ξένων μετόχων της εταιρίας, η οποία θα εξάγει και τον χρυσό και τα κέρδη της την ώρα που ο κόσμος υποφέρει.
Τη γη που έζησαν για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι θα πρέπει να την εγκαταλείψουν. Η εξόρυξη θα γίνει σε απόσταση αναπνοής από τα δεκάδες χωριά που βρίσκονται στην περιοχή, η οποία είναι από τις ομορφότερες της Ελλάδας, με ένα πυκνό αρχέγονο δάσος, με τις μεγαλύτερες ποικιλίες σε φυτά και άγρια ζώα που υπάρχουν στην Ελλάδα.
Η αέρια μόλυνση δεν έχει σύνορα. Η τεράστια ποσότητα τοξικής σκόνης που θα δημιουργείται (3116 τόνοι ανά ώρα) ανάλογα με την ένταση και την κατεύθυνση του αέρα θα βάζει σε κίνδυνο και την πόλη μας την Θεσσαλονίκη, ενώ η οικονομική κατάρρευση της Χαλκιδικής, λόγω της καταστροφής του τουρισμού, της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της μελισσοκομίας κλπ θα έχει βαριές επιπτώσεις και στην οικονομία και στις θέσεις εργασίας και στην Θεσσαλονίκη.
Να σταματήσουμε το έγκλημα που συντελείται.
Παραθέτουμε αποσπάσματα από δύο πορίσματα:
Πρώτο
Παραθέτουμε αποσπάσματα από δύο πορίσματα:
Πρώτο
Το Συμβουλιο
Περιβαλλοντος του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης για τα Μεταλλεια
Χρυσου Χαλκιδικης:
Η εκμετάλλευση χρυσού σε μεταλλοφόρες περιοχές της Ελλάδας
(Χαλκιδική, Πέραμα Έβρου, Σάπες Ροδόπης) με μικρή περιεκτικότητα (έως 4g/t)
συνδέεται με τεράστια περιβαλλοντική επιβάρυνση και σοβαρούς κινδύνους για την
υγεία των κατοίκων.
Η απόληψη χρυσού από τέτοιες περιοχές γίνεται με εκχύλιση με
κυανιούχα διαλύματα. Αυτή η μέθοδος οδηγεί σε εκτεταμένη καταστροφή και αλλοίωση
του φυσικού τοπίου, ενέχει σοβαρότατους κινδύνους ρύπανσης του εδάφους όπως και
των υπόγειων υδροφορέων και των επιφανειακών υδάτων, συνδέεται με τεράστιο όγκο
τοξικών αποβλήτων και αδρανών υλικών, ενώ οι μέθοδοι αποτοξικοποίησης των κυανυούχων πολφών και
ανάπλασης των θέσεων εξόρυξης αδυνατούν να αμβλύνουν επαρκώς το περιβαλλοντικό
κόστος.
Επιπλέον, είναι αδιανόητο να προτείνονται επεμβάσεις με
επιπτώσεις τέτοιου βαθμού κοντά σε περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί
προστατευόμενες με βάση την ελληνική νομοθεσία ή τις διεθνείς συμβάσεις που
έχει υπογράψει η χώρα.
Το προτεινόμενο Επενδυτικό Σχέδιο Ανάπτυξης (Ε.Σ.Α.) της
Χαλκιδικής, προβλέπει εκμετάλλευση των κοιτασμάτων θειούχων μεταλλευμάτων στις
περιοχές Σκουριές και Ολυμπιάδος με ταυτόχρονη απόληψη χρυσού και χαλκού από
έκταση 35.000 στρεμμάτων δασικής και άλλης γης. Ωστόσο, στην Ολυμπιάδα, υπάρχει ήδη δείγμα της καταστροφικής για το
περιβάλλον εκμετάλλευσης του φυσικού πλούτου από την παλιότερη λειτουργία των
μεταλλείων, που τραγικά αποκάλυψαν και οι πρόσφατες πλημμύρες.
Το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. επισημαίνει τους
κινδύνους για τη Δημόσια Υγεία και το Περιβάλλον, τη σοβαρή υποβάθμιση του
φυσικού και πολιτισμικού Τοπίου της Χαλκιδικής, μοναδικό για τη Θεσσαλονίκη, τη
Β. Ελλάδα και τους κατοίκους της, και την πρωτοφανή προβλεπόμενη ανάλωση
φυσικού κεφαλαίου της χώρας, δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με το προσδοκώμενο
δημόσιο όφελος, από την υλοποίηση του Ε.Σ.Α.
Με βάση τα παραπάνω, το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ.
προτείνει α) να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι πρόσφατες αρνητικές αποφάσεις του ΣτΕ
για τις περιπτώσεις της μεταλλουργίας χρυσού Ολυμπιάδας Χαλκιδικής και Σαππών
Ροδόπης και β) να δοθεί προτεραιότητα στη διασφάλιση της ποιότητας του
περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων της Χαλκιδικής και στην αποτροπή
ενεργειών και επεμβάσεων με μη αναστρέψιμες επιπτώσεις.
Το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ.
Δεύτερο
Απόσπασμα
από μελέτη του καθηγητή της Γεωπονικής σχολής στον τομέα των Εγγείων
Βελτιώσεων, Εδαφολογίας και Γ. Μηχανικής Διαμαντή Καραμούζη
"Όπως είναι γνωστό, τα εδάφη-πετρώματα της περιοχής
Πιάβιτσας-Σκουριών έχουν πολύ υψηλό γεωχημικό υπόβαθρο λόγω της θειούχου
μεταλλοφορίας. Το αρσενικό, το κάδμιο, το χρώμιο, το νικέλιο, το αντιμόνιο και
ο ψευδάργυρος περνούν τα όρια συγκεντρώσεων μέτριας-υψηλής επικινδυνότητας. Οι
συγκεντρώσεις αρσενικού και καδμίου στο σύνολο της περιοχής βρίσκονται εκτός
ορίων. Κατά τη μεταλλευτική δραστηριότητα τα εδάφη αυτά θα αποκαλυφθούν και θα
εκτεθούν τόσο στο ανοιχτό όρυγμα εξόρυξης όσο και στις περιοχές των επιφανειακών
αποθέσεων των ορυχείων. Η έκθεσή τους στις κλιματικές συνθήκες και κυρίως στο
νερό της βροχής θα έχει ως αποτέλεσμα, τα νερά που θα συλλέγονται εντός του
εργοταξίου, τα νερά που θα διηθούνται μέσω των αποθέσεων και τα νερά που θα
οδηγούνται εντός των στοών να είναι αρκετά επιβαρυμένα. Η οποιαδήποτε εκροή
τέτοιων υδάτων σε φυσικό υδατόρευμα ή η ανεξέλεγκτη διήθηση προς τα υπόγεια
νερά θα οδηγήσει σε ακύρωση κοντινών υδρο-γεωτρήσεων, όπως οι γεωτρήσεις της
Μεγάλης Παναγιάς, και σε ρύπανση παρακείμενων ρεμάτων, λόγω των όξινων απορροών
και της διαλυτοποίησης των βαρέων μετάλλων των πετρωμάτων. Το μεγαλύτερο
πρόβλημα εντοπίζεται στην υπολεκάνη του Ασπρόλακκα, όπου τα ρέματα που
καταλήγουν ανατολικά στα πεδινά πιθανόν να επηρεάσουν την παράκτια υδροφορία και
την ποιότητα του νερού των ακτών. Αξίζει να σημειωθεί ότι αν υπάρξει
“ελεγχόμενη” εκροή ή εκροή από ατύχημα προς τα νότιο-δυτικά, εντός της
υπολεκάνης του Χαβρία, στην οποία σχεδιάζεται η κατασκευή φράγματος και η
δημιουργία ταμιευτήρα, κυρίως για ύδρευση αλλά και για άρδευση, υπάρχει σοβαρό
ενδεχόμενο να ακυρωθεί το υδατικό απόθεμα του φράγματος, λόγω εισροής βαρέων
μετάλλων με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, στην κύρια μελέτη θα έπρεπε
να δίνεται ειδική βαρύτητα στο θέμα των υγρών αποβλήτων. Στη μελέτη ενώ τα
αέρια και τα στερεά απόβλητα αναλύονται εκτενώς, τα υγρά απόβλητα θεωρούνται
μηδαμινής σημασίας.
Επίσης, αναφέρεται ότι μετά το πέρας της εξόρυξης και την
αποκατάσταση του ορύγματος του ορυχείου στην αρχική του κατάσταση, θα επανέλθει
και η στάθμη των υπόγειων νερών στην αρχική του θέση. Τη θέση όμως της
συμπαγούς μάζας του κοιτάσματος και των φυσικών υπόγειων υδατορευμάτων θα την
καταλάβει μία μάζα μικτού εδάφους, με κονιάματα και στερεά απόβλητα της δραστηριότητας
του λατομείου. Το νερό επαναπλήρωσης στη θέση του λατομείου, θα αποτελέσει μια
τεράστια μάζα όξινων υδάτων εμπλουτισμένων με βαρέα μέταλλα και μια εν δυνάμει
ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να σκάσει προς τις περιοχές εκροής της."